Eline & Sien in Nepal

dinsdag 8 mei 2012

Aftellen maar...

Hallo daar aan de andere kant,

We willen het niet graag toegeven, maar we zitten aan het einde van dit avontuur, jawel binnen zes dagen zetten we terug voet op Belgische bodem. Voor ons met gemengde gevoelens, we zullen blij zijn om familie en vrienden terug te zien, maar het zal ook een beetje vreemd zijn om alles hier van dag op dag achter te laten.

We hebben er een onvergetelijke tijd op zitten, zoiets waarvan je denkt: ‘zo een kans krijg ik wellicht nooit meer…’. We hebben er dan ook ten volle van genoten, en tevens ook heel wat bereikt in Crystal Children Home. We leerden de kinderen samen te spelen, en brachten daarbij heel wat nieuwe spelimpulsen aan; we coachten het nieuwe badkamerproces; we gaven vorming omtrent hygiëne; we hielpen de kinderen met studeren; we hielpen mee in het huishouden; … Kortom onze dagen waren goed gevuld en er was altijd wel iets te doen.

Ook geeft het voor ons heel wat voldoening om van de kinderen te horen dat ze ons zullen missen. Zaterdag gaan we nog eens terug naar het weeshuis om een laatste goedendag aan de kinderen, de huisouders, de mensen van Namaste Children Home, … Dit zijn dan ook de mensen waarbij we de voorbije drie maanden mee samen gewerkt hebben, en die ons ook heel wat geleerd hebben. Door hen was dit avontuur een unieke ervaring, en niet zomaar een stage in het buitenland.

Hieronder nog enkele foto’ s van onze laatste bezigheden, Geniet!

Op deze foto kan je zien dat wat gekozen hebben voor blauwe tegels om de buitenbadkamer af te werken.

Hier zijn de vijf topics zichtbaar die we behandelden tijdens onze vorming rond hygiëne.

Deze zijn een geheugensteun voor de kinderen.

Ook zorgden we voor een nieuw dagschema in elke slaapkamer,

plus daaronder het belang van handen te wassen, te douchen, opnieuw een geheugensteun voor hen.

Onze laatste dag in het weeshuis hielden we een afscheidsfeestje, daarvoor maakten we slingers met iedereen.

Ziehier het resultaat.

Bij een afscheidsfeestje hoort natuurlijk een feestjurk, we kregen de trouwjurken van de tantes die we rondom ons wikkelden. Zo zagen we eruit als echte Nepalese vrouwen.

Ziehier de afgewerkte buitenbadkamer, aan de binnenkant schilderden we de cementen wand in het 'gebroken wit' (boven de blauwe tegels).

De buitenkant kreeg een soort bruin-grijs van kleur, en de deuren kregen een geel kleurtje.

Als laatste foto, een foto van de kinderen klaar om te vertrekken naar school.

Bedankt voor het volgend van onze blog en voor het aanmoedigen van onze projecten!

Tot Zondag,

Gonga & Jomona (Sien & Eline)

zondag 22 april 2012

Even Geleden....

Het is even geleden, maar we kunnen jullie allen gerust stellen en mededelen dat het hier nog steeds goed gaat!

De voorbije weken is er heel wat bezoek geweest hier in Nepal. De familie van Sien is langs geweest en ook Miriam en haar familie van de Belgische vzw. Wat was het fijn om even onder Belgen te zijn.

Er zijn heel wat nieuwigheden in het weeshuis gebeurd.
Miriam had heel wat nieuwe kledij mee voor de kinderen waar de kinderen heel blij om zijn.
Ook kwamen er twee koelkasten in het tehuis, eentje voor elke keuken, deze worden al gretig gebruikt om groenten en water fris te houden. Want het mag gezegd worden, het weer is hier beter dan in België, zon van 's morgens tot 's avonds.
Deze week is men gestart met het plaatsen van een zonnepaneel om ervoor te zorgen dat de kinderen niet met een kaars zouden moeten studeren, maar dat de studeerkamer vanaf heden altijd energie heeft om licht te voorzien.

Verder is de buitenbadkamer bijna klaar voor gebruik, nog wat kleine aanpassingen en een likje verf en de 26 kinderen en de 4 zorgouders kunnen gebruik maken van een nieuw toilet en een nieuwe waskamer.

De voorbije week hebben we ons ook terug gefocust op het tehuis:
- we hebben de EHBO box eens onderhanden genomen, en alles wat over datum was eruit gehaald en er zijn nieuwe basis medicijnen aangekocht.

- we hebben een activiteit gedaan met gips, daar er heel wat gips in de EHBO box zat, maar niemand een plaaster of gipsverband kan aanleggen.

- verder werken we nog steeds aan onze doelstelling om de kinderen zelf tot activiteit te laten komen, deze is aardig aan het lukken :)

- ook hebben we een vormingsmoment gegeven rond hygiëne, waaronder: het gebruik va de vuilnisbak, het belang van intieme hygiëne, het belang van korte nagels te hebben (zeker als je eet met je handen), ...

Gisteren zijn we op schoolbezoek geweest (primary school), we zijn in de ochtend vertrokken met de schoolbus naar de school van de jongste kinderen. Daar volgende we enkele lessen mee, we merkten heel wat rumoer in de klas en weinig discipline. Een leerkracht vertelde ons dat de feedback van de kinderen belangrijk is voor hen. Ook hadden we een aangenaam gesprek met de schooldirecteur, we voelden ons van harte welgekomen en weten dat de kinderen in die school goed opgeleid worden.

Ons verblijf in Nepal loopt bijna ten einde, als ook onze stagedagen. De komende perioden zullen we samen met de kinderen de buitenbadkamer schilderen plus de ramen van het tehuis. Plannen we een bezoek aan de school van de oudste kinderen en zullen we een afscheidsfeestje geven. Want de kinderen zullen ons missen, maar wij zullen hen ook missen.

Tot de volgende,
Vriendelijke Groeten,
Sien & Eline

zondag 25 maart 2012

Hier zijn we weer!

Namaste!

Het leven in Nepal gaat verder zijn gangetje, we hebben er al reeds eenendertig stagedagen opzitten, wat hebben we hier al een aangename tijd beleefd. Onder andere ook een verjaardagsfeestje in het tehuis. Een dochter van één van de huismoeders was jarig. WhoopWhoop, dat betekende heel wat blije gezichten want iedereen kreeg een stukje taart!

Hieronder enkele foto’ s van tijdens onze trekking, schitterend was het moment waar we een colaatje aan het drinken waren en plots de besneeuwde bergtoppen voor onze neus verschenen. Onze trekking startte in Sakhu, ligt op 19 km van Kathmandu. Vanuit Sakhu wandelden we zo een 14 kilometer naar Nagarkot volgens de trotter kan je van daaruit de Mount Everest zien rond 17uur in de avond, helaas was dat niet het geval en beweerde onze gids het tegenovergestelde.

De volgende dag wandelden we naar Dhulikel (ongeveer 5uur aan één stuk), een stadje bekend om zijn uitzicht op de Himalaya. Vanuit Dhulikel namen we de bus naar Namo Buddha, een overvolle bus waardoor we op het dak belandden (ook een avontuur op zich). Namo Buddha is een bekende tempel waar monniken verblijven. Daar hebben we geslapen in een guesthouse op slechts enkele meters van de Namo Buddha Stoepa (vriendelijke mensen daar). In de ochtend vertrokken we alweer vroeg richting Panauti, in de 10^e eeuw was dit een koninkrijk, nu ziet het er niet meer zo koninklijk uit. Ook hadden we die dag het weer een beetje tegen, want het regende. We wandelden verder naar Lakuri Bhangjang (ofzo iets – niet de juiste schrijfwijze). Daar sliepen we in een hotel met bungalows boven op de berg, met uitzicht over Kathmandu. Helaas zat het weer ons niet mee, want nog steeds hingen er grijze wolken boven ons hoofd. Wel werden we in het hotel naar onze wensen bediend en hadden we een aangenaam gesprek met de eigenaar. Dit was de laatste nacht van onze trekken want de dag nadien was het gewoon een uurtje afdalen via de shortcuts en de bus op richting city live in Kathmandu. Tijden de trekking genoten we van prachtige uitzichten en ‘the real nepali live’.

Tijdens de voorbije stagedagen hebben we ons vooral gefocust op het leren samen spelen met elkaar en het leren dingen doen met elkaar. Wanneer wij erbij zijn om spelen te coördineren en dergelijke lukt het de kinderen dan ook om samen te spelen. Eenmaal wij iets anders aan het doen zijn wordt er al snel slag gegeven, geweend, … Wel was het fijn toen we deze week zagen, dat de kinderen zelf tot initiatief kwamen om een spel te spelen die wij hen hadden geleerd. Ook zijn we er de voorbije weken bezig geweest om hen te ondersteunen tijdens het studeren van hun lessen, want de laatste twee weken hadden de kinderen examens. We hopen voor hen allen op goeie resultaten.

Ochtendgymnastiek in de ochtend

Maak een huisje waarin iemand van jullie inpast

Leren frisbee spelen

Geïmproviseerde pingpongtafel

Heel wat lachende gezichten!

Verder gaat de opbouw van de badkamer ook verder, we zijn tegels, kranen, … gaan kiezen. Nu is het wachten op de loodgieter om de waterpijpen te installeren, en dan kunnen samen met de kinderen aan de slag met het betegelen van de vloer en de wanden en het schilderen. Dan wordt het dak gelegd en komt er elektriciteit. Dan is de badkamer klaar voor gebruik.

Voor de rest hebben wij leren nepalees koken: dal bath, roti, fried rice, thee… Het is leuk om op die manier ons steentje bij te dragen door het helpen met de huismoeders, we helpen bij het huishouden zoals: vegen van de vloer, badkamer kuisen, lakens wassen, … Het is een hele klus als je maar met twee huismoeders bent.

Dal Bath is een rijstmaaltijd die met de handen wordt gegeten :)

Wanneer de kinderen thuis zijn, helpt iedereen mee met het maken van het eten.

Op deze foto wordt er 'Roti' gemaakt, dat is een soort pannenkoek maar enkel bloem en water zijn de ingrediënten. Smaakt lekker met een theetje.

Sien wordt een echte 'Roti-maker'

Wat willen we de komende weken nog doen, dat is hen voorlichting geven over leren leren, over het gebruik van de vuilnisbak, het gebruik van maandverbanden voor de meisjes, en het belang van je te zorgen voor vers ondergoed. Ook staat een bezoek aan de lagere school en de middelbare school nog op de planning.

Zo zie je maar, er is altijd wat te beleven hier aan de andere kant van de wereld en we beseffen meer en meer dat de tijd echt vlug voorbij gaat. Het nieuwe schooljaar voor de kinderen komt eraan dus ook zullen we helpen bij het managen van het nieuwe materiaal voor de kinderen: nieuwe schoolboeken, ook zijn er kinderen van wie hun uniform wat te klein aan het worden is, dit wordt een grote klus waarbij we zullen coachen om alles in goede banen te leiden.

Tot de volgende!

Groetjes Gonga & Jomona!